Kis Daa Dosh Si, Kis Daa Nayeen

Punjabi Poetry کس دا دوش سی کس دا نئیں سی اے گلاں ہُن کرن دیاں نئیں ویلے لنگ گئے ہُن توبہ والے راتاں ہُن ہوکے بھرن دیاں نئیں جو ہویا او تے ہونا ہی سی تے ہونیاں روکے رکدیاں نئیں اک واری جَد شروع ہو جاوے تےگل فیر ایویں مُکدی نئیں کُج انج وی راہواں…

Haq da naara wajna haq ae

Punjabi Poetry حق دا نعرہ وَجنا حق اے ظالم اَگے گجنا حق اے چُپ جے سادھی جابر اَگے تِیر تینوں وی وَجنا حق اے یتیماں دا جے پِنڈا ڈھکیا فیر تیرا وی سجنا حق اے گیم شو وِچ کاراں ونڈن دِھی ماڑے دی کجنا حق اے گوانڈھی جے نہیں بھُکھے سُتے بندیا تیرا رجنا حق…

Lokaan di gal na kar

Punjabi Poetry لوکاں دی گل نہ کر لوکاں دا تے کم اے کہنا توں اپنی سنا، تے سن میری اپنا آپ نوں پہچان توں لوکاں دا تے، کم اے روکنا توں اپنا رستہ آپ بنا لوکاں دی نہ سن توں اپنی دھن وچ لگی رہ رکھ بھروسہ اپنے تے منزل جانب تڑدا جا رب سائیں…

Haneeri raat de andar ujala pal vi sakda si

Punjabi Poetry ہنیری رات دے اندر اجالا پل وی سکدا سی زرا جے آسرا کردے تے دیوا بل وی سکدا سی اے وکھری گل کے اڑ بیٹھا اصولاں تے وگرنہ میں زمانے دے اصولاں توں بدل کے چل وی سکداسی او اپنے ظرف دا قیدی کسے دی لاج رکھ بیٹھا وگرنہ غیر دے منہ تے…

The Mystical City of Lahore: A Punjabi Poem in Urdu on Love and Separation

Punjabi Poetry ایتھے درویشاں دے دیرے نے ایتھے دبے راز بتھیرے نے اے لاہور نا دی نگری اے یاروں ایدی ٹشن تے ٹور وکھیرے نے کدے چٹے کدی کالے کدی ہسدے کدی ماڑے ایتھے رہندے نے دل والے ایتھیے دلاں دے رنگ بتھیرے نے کتے وجے کوک اڈیکاں دی کتے چابن پاۓ اجاڑے نے پیا…

Ik Aas Si Tu Mur Wanjey – Heartfelt Punjabi Poetry on Lost Hope and Patience

اک آس سی تو مڑ ونجیں ساڈی آس آس ہی رہ گئی اے ہمت ساڈی وی تو ویکھ سجنا ظلم سہندیاں سہندیاں سہ گئی اے جند تیرے ناویں لا چھوڑی او وی وگدی وگدی ویھ گئی اے توں آونا نہیں اسی من گئے ہاں آس ٹہندیاں ٹہندیاں ٹہے گئی اے Transliteration: Ik aas si tu…