Mother, oh mother, I have befriended a hawk
The poem “Mother, Oh Mother, I Have Befriended a Hawk” is a famous verse by Shiv Kumar Batalvi, a renowned Punjabi poet. In this poem, the speaker expresses the pain of unrequited love, drawing a metaphorical comparison between their lover and a hawk. Below is a translation of this poem in English, Roman script, and Punjabi (Gurmukhi).
English Translation
Mother, oh mother, I have befriended a hawk,
It flies high in the sky, beyond my reach.
I fed it my heart, it flew away,
Leaving me to weep alone in the wilderness.
Mother, oh mother, what shall I do?
I gave it my soul, and it left me.
My heart now bleeds in sorrow,
For the hawk never returns to my embrace.
It is wild and free, soaring above the clouds,
While I remain grounded, chained to this earth.
I have lost myself in its flight,
But it knows not the depth of my love.
Mother, oh mother, I have befriended a hawk,
It took my love, my soul, and left me desolate.
Roman Script
Maa, oh maa, main baaz banaya yaar,
Eh uddan wala baaz, jo pare aasmaan de paar.
Dil nu khilaya mainu, oh udd gaya,
Main akela ro raha, jangal vich wesa mar gaya.
Maa, oh maa, main ki kariye?
Main rooh vi dedi, oh vi chad gaya.
Mera dil hunda khoon vich,
Par baaz kabhi vapas na aaya meri god vich.
Eh jungli te azad, badal to upar ud-da,
Par main eh mitti de zameen de naal bandh gaya.
Main apne aap nu gavaya usdi udan vich,
Par ohnu pata nahi mere pyaar di gehraayi.
Maa, oh maa, main baaz banaya yaar,
Eh meri mohabbat, meri rooh, sab kuch le gaya,
Te main reh gaya virla hoya.
Punjabi (Gurmukhi Script)
ਮਾਂ, ਓ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਬਾਜ ਬਣਾਇਆ ਯਾਰ,
ਇਹ ਉੱਡਣ ਵਾਲਾ ਬਾਜ, ਜੋ ਪਰੇ ਆਸਮਾਨ ਦੇ ਪਾਰ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਿਲਾਇਆ ਮੈਂ, ਓਹ ਉੱਡ ਗਿਆ,
ਮੈਂ ਅਕੇਲਾ ਰੋ ਰਿਹਾ, ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਵੇਸਾ ਮਰ ਗਿਆ।
ਮਾਂ, ਓ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਕੀ ਕਰੀਏ?
ਮੈਂ ਰੂਹ ਵੀ ਦੇਦੀ, ਓਹ ਵੀ ਛੱਡ ਗਿਆ।
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਹੁੰਦਾ ਖੂਨ ਵਿੱਚ,
ਪਰ ਬਾਜ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਾ ਆਇਆ ਮੇਰੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ।
ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਤੇ ਆਜ਼ਾਦ, ਬਾਦਲ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉਡਦਾ,
ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਨਾਲ ਬੰਧ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਵਾਇਆ ਉਸਦੀ ਉਡਾਨ ਵਿੱਚ,
ਪਰ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ।
ਮਾਂ, ਓ ਮਾਂ, ਮੈਂ ਬਾਜ ਬਣਾਇਆ ਯਾਰ,
ਇਹ ਮੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ, ਮੇਰੀ ਰੂਹ, ਸਭ ਕੁੱਝ ਲੈ ਗਿਆ,
ਤੇ ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਵਿਰਲਾ ਹੋਇਆ।
